
اما نكته اينجا ست كه تحليلگراني كه از هم اكنون نويد پيروزي افسانهاي اولين نامزد رنگين پوست آمريكا را ميدهند يك واقعيت تاريخي را از ياد بردهاند و آن اينكه دراكثر پيروزيهاي بزرگ تاريخ انتخابات آمريكا بوي اين پيروزي از اواخر تابستان به مشام رسيده و رنگ آن به صورتي واضح در نظرسنجيها منعكس شده است. يادآوري اين واقعيت تاريخي پيامي روشن به همراه دارد: پيروزي بزرگ در راه نيست يا به عبارت ديگراختلاف آراي دو نامزد در انتخابات 2008 اندك است.
نگاهي تاريخي
نگاهي فارق از هياهو به تاريخ انتخاباتهاي رياستجمهوري آمريكا پس از جنگ جهاني دوم نشان ميدهد: در پنچ انتخابات از شش انتخاباتي كه منجر به يك پيروزي بزرگ (landslide) شده است،- در اين متن تعريف ما از پيروزي بزرگ برنده شدن يك نامزد با اختلاف بيش از ده درصد است.- برنده نهايي در نظرسنجيهاي ماه اوت (آگوست) نيز با اختلاف بيش از ده درصد از رقيب خود جلو بوده است. در حالي كه نظرسنجيهاي روزانه موسسه معتبر گالوپ (Gallup) باراك اوباما را با اختلافي سه تا پنج درصدي جلوتر از رقيب جمهوريخواه اش جان مككين نشان ميدهد.
تنها استثنا قانون آگوست پيروزي قاطعانه رونالد ريگان در سال 1980 بود كه آن هم حاصل وضعيت استثنايي آن دوران و بحران گروگانگيري اعضا سفارت آمريكا در تهران و ناتوايي جيمي كارتر در حل آن بود. جز اين مورد در پيروزيهاي بزرگ پس از جنگ به ويژه در سالهاي 1964، 1972 و 1984 محبوبيت برنده نهايي با اختلافهايي دو رقمي در نظرسنجيهاي پايان آگوست مشهود بوده است.
ليندن جانسون برنده انتخابات 1964 آن طور كه نظر سنجيهاي گالوپ نشان ميدهد با اختلاف زياد از رقيب خود بري گلدواتر جلو بود، اين اختلاف در اواخر آگوست 67 درصد در برابر 26 درصد بوده است و نتيجه نهايي انتخابات نيز به نسبت 61 به 38 به سود جانسون به پايان رسيد.
ريچاد نيكسون نيز درآگوست سال 1972 محبوبيتي با حاشيه بيست درصدي در برابر رقيب دموكرات خود داشت كه نتيجه انتخابات هم سرانجام نيكسون را با 23 درصد آراي بيشتر راهي كاخ سفيد كرد.
رونالد ريگان هم در انتخابات دور دوم رياست جمهورياش در نظرسنجيهاي آگوست با اختلافي ده درصدي نسبت به رقيب خود ايستاد و انتخابات را با اختلافي بيست درصدي به پايان برد.
وضعيت امروز اوباما
ظرف دوماه گذشته درصد محبوبيت باراك اوباما روندي ثابت داشته است و هرگز حاشيهاي دو رقمي را تجربه نكرده است. اگر چه يك تحليل گر افكار عمومي ، جان زاگبي، معتقد است:" شما اكنون شرايط مشابهي به آنچه در سالهاي 1980 و 1932 اتفاق افتاد را در جريان ميبينيد، يك رييسجمهوربه شدت نامحبوب و لوگوي آسيبديده حزبي كه او از آن آمده است." و در نتيجه پيروزي قاطع حزب رقيب.
در حالي كه عدهاي از تحليلگران از احتمال افزايش حاميان مككين در ماههاي پيشرو و پس از معرفي معاون و همراه انتخاباتياش ميگويند بسياري بر اين باورند كه بايد منتظر ماند و ديد آيا قانون آگوست در انتخابات 2008 نقض خواهد شد يا خير.
در اينباره گزارش ديويد پل كوهن را در پلوتيكو ببينيد.
No comments:
Post a Comment